Wypalanie traw - powoduje niepowetowane szkody dla przyrody i dla czĹowieka

Na ĹÄkach, nieuĹźytkach, w przydroĹźnych rowach i na miedzach pojawiajÄ siÄ niszczÄce pĹomienie – trwa tzw. „wypalanie traw”. Koniecznie pamiÄtajmy jednak, Ĺźe wypalanie traw jest Ĺmiertelnie niebezpieczne i dla ludzi i dla przyrody. Co wiÄcej, wypalanie traw jest surowo zabronione i grozi za nie kara – grzywna, a nawet wiÄzienie.

11 argumentĂłw przeciwko wypalaniu traw
1. PrĂłchnica wypeĹniajÄca przestwory miÄdzy mineralnymi gruzeĹkami gleby ulega wypaleniu czego efektem jest utrata zdolnoĹÄ zatrzymywania wody (opĂłĹşniania spĹywu). Efektem jest zmniejszenie siÄ iloĹci wody opadowej w przypowierzchniowej warstwie gruntu dostÄpnej dla pojawiajÄcych siÄ nowych roĹlin.

2. Pozbawiona pokrywy roĹlinnej ziemia (szczegĂłlnie w miejscach o duĹźym nachyleniu) staje sie podatna na erozje wodnÄ i wietrznÄ.

3. Ginie edafon glebowy (zespoĹu drobnych organizmĂłw ĹźyjÄcych w powierzchniowych warstwach gleby: bakterii, promieniowcĂłw, grzybĂłw, larw owadĂłw, pierĹcienic, pajÄczakĂłw, a takĹźe drobnych ssakĂłw – kretĂłw, ryjĂłwek, nornic i myszy) - przerwany lub spowolniony zostaje proces naturalnego rozkĹadu resztek roĹlinnych i powstawania prĂłchnicy.

4. W wyniku poĹźaru w glebie nastÄpuje utrata azotu, przybywa sporo zwiÄzkĂłw Ca, P i K, pochodzÄcych ze spalonych roĹlin - jednak wiÄkszoĹÄ soli mineralnych pozostajÄcych w popiele jest w trakcie opadĂłw deszczu spĹukiwana do rzek i zbiornikĂłw wodnych – gleba staje siÄ mniej zasobna w skĹadniki odĹźywcze – jaĹowieje.

5. GinÄ zwierzÄta - mrĂłwki uwaĹźane za sanitariuszy pĂłl (jedna ich kolonia moĹźe zniszczyÄ do 4 mln szkodliwych owadĂłw rocznie, ponadto zjadajÄc resztki roĹlinne i zwierzÄce, uĹatwiajÄ rozkĹad masy organicznej oraz wzbogacajÄ warstwÄ prĂłchnicy). GinÄ inne owady – trzmiele, pszczoĹy osy, motyle (ich jaja i larwy) ktĂłre biorÄ udziaĹ w rozmnaĹźaniu kwiatĂłw (zmniejsza to liczbÄ zapylonych kwiatĂłw i w konsekwencji wpĹywa na obniĹźenie plonĂłw roĹlin). Ofiarami podpalaczy sÄ takĹźe drapieĹźne owady, Ĺlimaki i Ĺźaby ktĂłrych populacje malejÄ w zastraszajÄcym tempie. W pĹomieniach, z powodu braku tlenu, zaczadzenia lub na skutek podwyĹźszonej temperatury ginÄ krety (sÄ pod ochronÄ), nornice, badylarki, ryjĂłwki i inne drobne gryzonie, pĹazy (wszystkie pod ochronÄ), zajÄce, lisy, borsuki, norki, kuny. ĹmierÄ w pĹomieniach czyha teĹź na ptaki i ich gniazda (np. baĹźanty, przepiĂłrki, skowronki). GinÄ zwierzÄta domowe, ktĂłre przypadkowo znajdÄ siÄ w zasiÄgu poĹźaru, tracÄ orientacjÄ w dymie i ulegajÄ zaczadzeniu. Dotyczy to teĹź zwierzÄt, takich jak sarny, jelenie zajÄce czy dziki – szczegĂłlnie mĹodych osobnikĂłw.

6. Zmienia siÄ skĹad gatunkowy ĹÄk, wielogatunkowe piÄknie kwitnÄce murawy zostajÄ zastÄpione co najwyĹźej kilku gatunkowymi zbiorowiskami traw. Na poĹźarzysku w pierwszej kolejnoĹci rozwijajÄ siÄ odporniejsze gatunki roĹlin np. nawĹoÄ czy trzcinnik piaskowy – gatunki bardzo ekspansywne - wypierajÄce inne roĹliny. Zachwiana zostaje rĂłwnowaga biologiczna – uboĹźszy ekosystem staje siÄ mniej odporny na zakĹĂłcenia. Brak drzew ktĂłre zginÄĹy podczas poĹźaru powoduje zmiany mikroklimatyczne – zmienia siÄ wilgotnoĹÄ powietrza, naĹwietlenie, stosunki wodne, ruchy mas powietrza.

7. PoĹźary zanieczyszczajÄ powietrze. Podczas wypalania powstaje dym, ktĂłrego skĹadnikami sÄ: dwutlenek i tlenek wÄgla, tlenki azotu, siarka, wielopierĹcieniowe wÄglowodory aromatyczne (z bardzo niebezpiecznym benzo-a-pirenem), dioksyny i polichlorowane bifenyle. RoĹliny zawierajÄ obecnie znacznie wiÄksze stÄĹźenie ĹrodkĂłw ochrony roĹlin oraz zanieczyszczeĹ przemysĹowych. Produkty spalania tych zwiÄzkĂłw przedostajÄ sie do siÄ w atmosfery - tysiÄce poĹźarĂłw w skali kraju wiÄĹźe siÄ z "wyrzucaniem" do niej dziesiÄtkĂłw ton zwiÄzkĂłw chemicznych majÄcych czÄsto niekorzystny wpĹyw na nasze zdrowie. Dwutlenek wÄgla z wypalanych traw powiÄksza niekorzystny bilans gazĂłw cieplarnianych przyczyniajÄc siÄ do zwiÄkszenia temperatury naszej planety.

8. Wypalanie traw jest najczÄstszÄ przyczynÄ poĹźarĂłw lasĂłw w okresie wiosennym.

9. KaĹźdy poĹźar to ogromne koszty akcji gaĹniczych oraz duĹźe nakĹady finansowe zwiÄzane z usuwaniem szkĂłd w Ĺrodowisku. PrzyjmujÄc, Ĺźe koszt jednej akcji StraĹźy PoĹźarnej waha siÄ od tysiÄca do kilku, a przy duĹźych poĹźarach nawet kilkunastu tysiÄcy zĹotych, to w wyniku bezmyĹlnoĹci i braku elementarnej wiedzy podpalaczy, ogromna iloĹci pieniÄdzy „puszczana jest z dymem”. W Polsce w 2016 r. odnotowano ponad 126 tys. poĹźarĂłw, wĹrĂłd nich byĹo 36 tys. poĹźarĂłw traw na ĹÄkach i nieuĹźytkach rolnych. To prawie 30 proc. wszystkich poĹźarĂłw w Polsce. Wypalanie traw byĹo najprawdopodobniej przyczynÄ najwiÄkszego poĹźaru w Polsce - w 1992 r. na terenie nadleĹnictw: Rudy Raciborskie, Rudzieniec i KÄdzierzyn spĹonÄĹo 10 tys. ha lasu a podczas akcji gaĹniczej zginÄĹo 3 straĹźakĂłw. Straty oszacowano na ponad 35 mln zĹ.

10. Rolnicy, ktĂłrzy wypalajÄ trawy nie mogÄ liczyÄ na dopĹaty bezpoĹrednie - jednym z decydujÄcych kryteriĂłw przyznania takiej dopĹaty jest utrzymywanie gruntĂłw rolnych w dobrej kulturze rolnej, przy zachowaniu wymogĂłw ochrony Ĺrodowiska.

11. Za wypalanie traw groĹźÄ konsekwencje karne. Zgodnie z art. 124 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 880 z pĂłĹşn. zm.) "zabrania siÄ wypalania ĹÄk, pastwisk, nieuĹźytkĂłw, rowĂłw, pasĂłw przydroĹźnych, szlakĂłw kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarĂłw", zaĹ zgodnie z art. 131 ust. 12 powyĹźszej ustawy "kto wypala ĹÄki, pastwiska, nieuĹźytki, rowy, pasy przydroĹźne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary podlega karze aresztu lub grzywny". Wypalania traw zabrania teĹź ustawa z dnia 28 wrzeĹnia 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679 z pĂłĹşn. zm.). Jej art. 30 ust. 3 pkt 3 mĂłwi, Ĺźe "w lasach oraz na terenach ĹrĂłdleĹnych, jak rĂłwnieĹź w odlegĹoĹci do 100 m od granicy lasu, zabrania siÄ dziaĹaĹ i czynnoĹci mogÄcych wywoĹaÄ niebezpieczeĹstwo, a w szczegĂłlnoĹci wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostaĹoĹci roĹlinnych". Ponadto zaznaczyÄ naleĹźy, iĹź wypalanie roĹlinnoĹci moĹźe powodowaÄ zniszczenia w Ĺwiecie roĹlinnym i zwierzÄcym o znacznych rozmiarach, co zgodnie z art. 181 Â§ 1 ustawy z dnia 1 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z pĂłĹşn. zm.), zagroĹźone jest karÄ pozbawienia wolnoĹci od 3 miesiÄcy do 5 lat. Dodatkowe sankcje zagraĹźajÄ osobom, ktĂłre doprowadziĹy do czyjejĹ Ĺmierci lub powstania strat materialnych.
Â

WiÄcej:

http://www.ekologia.pl/srodowisko/ochrona-srodowiska/wiosenne-wypalanie-traw-to-prawdziwa-plaga,16694.html

http://www.um.jaworzno.pl/pl/natura/przyroda_i_ekologia/36/stop_wypalaniu_traw.html

Foto: http://www.um.jaworzno.pl/pl/natura/przyroda_i_ekologia/36/stop_wypalaniu_traw.html