Ekowalentynki w CH Reduta

      14 lutego w Walentynki klienci CH Reduta, w tym buszujący po nim zakochani, którzy trafili do naszego Ekocentrum, mogli poczuć prawdziwy powiew wiosny. Tego dnia w Ekocentrum można było usłyszeć śpiewy ptaków i odgłosy żab, i ropuch oraz podziwiać piękne kwiaty prosto z polskich podmokłych łąk. Dyżur walentynkowy poświęcony był przyrodzie mokradeł, ponieważ w lutym na całym świecie obchodzony jest Światowy Dzień Ochrony Obszarów Wodno-Błotnych.
      Tego dnia w Ekocentrum, oglądając prezentację pt. „Mokradła Polski”, można było dowiedzieć się czym są torfowiska, podziwiać urok najpiękniejszych rosnących w Polsce storczyków oraz innych rzadkich gatunków roślin i zwierząt żyjących na bagnach i podmokłych łąkach. Jeziora, rzeki, torfowiska, mokradła zalewowe i nadmorskie, wszystkie te obszary tworzą w naszym kraju powiązany, skomplikowany system utrzymujący wody w środowisku, którego ochrona to wspólny interes nas wszystkich. W obecnym czasie, kiedy świat stoi przed obliczem  globalnego braku wody pitnej, trzeba zdać sobie sprawę, że to właśnie te obszary stanowią nasze zasoby czystej wody, najskuteczniejsze zabezpieczenie przed powodziami, przeciwdziałanie erozji i degradacji gleb, a także umożliwiają nam wszystkim przeżywanie radości z obcowania z nieujarzmioną, ale niekoniecznie wrogą człowiekowi, przyrodą.
      Piękno bagien i moczarów opisywał już nasz wieszcz narodowy następującymi słowami:

(...)Któż zbadał puszcz litewskich przepastne krainy,
Aż do samego środka, do jądra gęstwiny?
Rybak ledwie u brzegów nawiedza dno morza;
Myśliwiec krąży koło puszcz litewskich łoża,
Zna je ledwie po wierzchu, ich postać, ich lice,
Lecz obce mu ich wnętrzne serca tajemnice:
Wieść tylko albo bajka wie, co się w nich dzieje.
Bo gdybyś przeszedł bory i podszyte knieje,
Trafisz w głębi na wielki wał pniów, kłód, korzeni,
Obronny trzęsawicą, tysiącem strumieni
I siecią zielsk zarosłych, i kopcami mrowisk,
Gniazdami os, szerszeniów, kłębami wężowisk.
Gdybyś i te zapory zmógł nadludzkim męstwem,
Dalej spotkać się z większym masz niebezpieczeństwem;
Dalej co krok czyhają, niby wilcze doły,
Małe jeziorka, trawą zarosłe na poły,
Tak głębokie, że ludzie dna ich nie dośledzą
(Wielkie jest podobieństwo, że diabły tam siedzą).
Woda tych studni sklni się, plamista rdzą krwawą.
A z wnętrza ciągle dymi zionąc woń plugawą,
Od której drzewa wkoło tracą liść i korę;
Łyse, skarłowaciałe, robaczliwe, chore,
Pochyliwszy konary mchem kołtunowate
I pnie garbiąc brzydkimi grzybami brodate,
Siedzą wokoło wody, jak czarownic kupa
Grzejąca się nad kotłem, w którym warzą trupa.

Adam Mickiewicz „Pan Tadeusz”

      Niestety miejsc opisywanych przez poetę jest już coraz mniej, dlatego tak ważną rzeczą jest świadomość ich niezwykle ważnej roli jaką spełniają w przyrodzie.
      Odwiedzający Ekocentrum mogli podziwiać również wystawę ptaków bytujących w obszarach wodno - błotnych. Dzieci mogły wziąć udział w konkursie plastycznym poświęconym zwierzętom i roślinom tych środowisk, a najmłodsze maluchy miały do swojej dyspozycji kolorowanki. Dorośli, którzy brali udział w naszych przyrodniczych quizach, byli obdarowywani tulipanami - przecież ten dyżur przebiegał pod znakiem dnia zakochanych.

Tekst: Łukasz Poławski