Bałtyk powoli się dusi

Morze nie ma czym oddychać. Najgorzej jest na zachód od wyspy Gotlandia. Szwedzi wykryli tam olbrzymi obszar całkowicie pozbawiony tlenu. Jeszcze nigdy nie obserwowano tak dużego stężenia siarkowodoru w wodach Morza Bałtyckiego.

Siarkowodór jest związkiem toksycznym, uniemożliwia życie roślinom i zwierzętom, żywią się nim jedynie bakterie. Jeśli nie podejmiemy zdecydowanych kroków, możemy już nie wybrnąć z tego problemu.

Pustynie ekologiczne powstają przede wszystkim dlatego, że do morza dostają się nieoczyszczone ścieki komunalne. Praktycznie jest to po prostu nawóz, płynny kompost zawierający resztki żywności. W ściekach znajdują się także fosforany, wchodzące w skład proszków do prania i czyszczenia. Niektóre środki czystościowe zawierają nawet 30 proc. fosforanów, a przecież nie ma gospodarstwa domowego, w którym nie byłyby używane, niezależnie od pory roku.

Zabójcze dla Bałtyku ścieki pochodzą również z hodowli świń, bydła i drobiu, szczególnie gdy stosuje się metodę bezściółkową - nie używa się w oborach i chlewach słomy, lecz spłukuje nieczystości wodą.

Kolejnym źródłem zanieczyszczeń Bałtyku są obficie nawożone pola uprawne. Nadmierne stosowanie nawozów sprawia, że w zależności od pogody od 30 do 60 proc. nawozów spłukiwanych jest z pól do strumieni i rzek, którymi trafiają do morza. Aktualnie w rzekach ilość tych substancji jest nie tylko wysoka, ale także stała przez cały rok.

Więcej: Rzeczpospolita